Wij zien veel kinderen in de praktijk die komen voor problemen in de taalontwikkeling.

Sommige kinderen zijn nog heel jong, nog onder de 18 maanden maar waarbij ouders zich toch zorgen maken omdat ze zien dat hun kind anders communiceert dan andere kinderen. Soms hebben kinderen niet gebrabbeld of zijn ze nog heel stil. Soms zijn kinderen al 2 jaar, maar spreken nog niet. Je maakt je als ouder dan toch zorgen, terwijl misschien de omgeving aangeeft dat het allemaal vanzelf wel komt. Wij kijken graag met je mee.

Soms kan er sprake van een taalontwikkelingsachterstand en soms is er sprake van een taalontwikkelingsstoornis. Bij een taalontwikkelingsachterstand verloopt de taalontwikkeling langzamer. Sommige kinderen zijn gewoon wat latere starters of hebben gehoorsproblemen gehad of hebben minder aanbod in hun moedertaal waardoor de taal langzamer op gang komt of achter gaat lopen. Door logopedie, meer taalaanbod of het oplossen van de gehoorsproblemen halen kinderen deze achterstand weer in.

Maar er kan ook sprake zijn van een taalontwikkelingsstoornis (TOS) en hebben kinderen niet het aangeboren vermogen om taal te leren.

Zo’n specifieke taalontwikkelingsstoornis kun je herkennen aan:

• Je kind heeft weinig of niet gevarieerd brabbelen op jonge leeftijd
• Je kind kent weinig woorden.
• Je kind heeft moeite om op een woord te komen.
• Je kind is niet goed te verstaan.
• Je kind wordt boos als hij of zij niet begrepen wordt of anderen niet begrijpt.
• Het kind maakt korte of kromme zinnen
• Je kind kan moeilijk een verhaal vertellen
• Je kind lijkt niet te luisteren.
• Je kind praat (nog) niet of weinig.

Wij zien in de praktijk veel kinderen met taalontwikkelingsproblemen in alle leeftijdsgroepen. Soms heel jong, maar soms zitten ze ook al op de basisschool en lopen daar tegen taalproblemen aan.  Door onderzoek en behandeling kunnen we kijken of er sprake is van een specifieke TOS of een taalachterstand. We werken volgens de Richtlijn Taalontwikkelingsstoornissen die opgesteld is door de NVLF.